Πέμπτη 20 Μαρτίου 2025

Clogg Richard, A Karamanlidika Inscription from Mount Athos (1818)









Clogg Richard
PDF 

Περίληψη / Summary

Τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί το επιστημονικό ενδιαφέρον για τους καραμανλικούς χριστιανούς, αυτόν τον σημαντικό πληθυσμό των τουρκόφωνων ορθόδοξων χριστιανών, οι οποίοι ήταν συγκεντρωμένοι κυρίως στη Μικρά Ασία, αλλά υπήρχαν θύλακες στην περιοχή της Κριμαίας-Αζόφ και στην Τουρκία στην Ευρώπη. Ελλείψει εκτεταμένων γραπτών αρχείων για την ιστορία αυτών των πληθυσμών, οι επιγραφές στα καραμανλίδικα (τουρκικά karamanlīca), ή στα τουρκικά γραμμένα με ελληνικούς χαρακτήρες, αποτελούν σημαντική πηγή ιστορικών δεδομένων- τόποι καταγωγής και τόποι στους οποίους μετανάστευσαν σε αναζήτηση βιοπορισμού, τα ονόματα που χρησιμοποιούσαν συνήθως- τα επαγγέλματα που ακολουθούσαν- η συμμετοχή τους σε συντεχνίες- η κατάσταση της μόρφωσης που επικρατούσε στις κοινότητες στις οποίες ζούσαν- κάποια ένδειξη της σχετικής ευημερίας της κοινότητας ή του ατόμου- ενδείξεις σχετικά με τη διάρκεια της ζωής τους και, σε ορισμένες περιπτώσεις, την αιτία θανάτου. Προφανώς, επίσης, η μελέτη των επιγραφών στα καραμανλίδικα έχει την ίδια αξία για τον γλωσσολόγο που ενδιαφέρεται για την ιστορική εξέλιξη των τουρκικών διαλέκτων, όπως και η μελέτη των τυπωμένων βιβλίων και εγγράφων γραμμένων στα καραμανλίδικα.

Recent years have seen an increase in scholarly interest in the karamanli Christians, that sizeable population of Turkish-speaking Orthodox Christians, who were mainly concentrated in Asia Minor, but pockets of whom were to be found in the Crimea-Azov region and in Turkey in Europe. In the absence of extensive written records for the history of these populations, inscriptions in karamanlidika (Turkish karamanlīca), or Turkish written with Greek characters, constitute an important source of historical data; places of origin and places to which they migrated in search of a livelihood; the names in common use among them; the occupations they followed; their membership of guilds; the state of literacy prevailing in the communities in which they lived; some indication of the relative prosperity of the community or the individual; indications as to their life span and, in some cases, the cause of death. Clearly, too, the study of inscriptions in karamanlidika has much the same value for the linguist interested in the historical development of the Turkish dialects, as has the study of printed books and documents written in karamanlidika.