Kartalija Nebojša,
Το Άγιον Όρος ως τόπος βυζαντινο-σερβο-ρωσικών πνευματικών σχέσεων κατά την περίοδο από τον 11ο έως τον 15ο αιώνα.
Από την αρχή του, το Άγιο Όρος υπήρξε το κέντρο του ορθόδοξου μοναχισμού.Στην περιοχή αυτή δημιουργήθηκαν πολυάριθμες μοναστικές κοινότητες διαφορετικής εθνικής προέλευσης. Η θεοκρατική μοναστική δημοκρατία ήταν ένας μοναδικός πνευματικός χώρος στον οποίο συνυπήρχαν διαφορετικές πνευματικές επιρροές. Στην παρούσα εργασία θα προσπαθήσουμε να δείξουμε πώς αναπτύχθηκαν οι πνευματικές σχέσεις μεταξύ του Βυζαντίου και της μεσαιωνικής Σερβίας και Ρωσίας στην περιοχή του Αγίου Όρους κατά την περίοδο από τον 11ο έως τον 15ο αιώνα. Πρώτα απ' όλα, θα ασχοληθούμε με τα ζητήματα των αμοιβαίων πνευματικών και πολιτιστικών επιρροών μεταξύ των τριών αυτών ορθόδοξων χωρών, ενώ θα προσπαθήσουμε να δείξουμε πώς οι πολιτικές αλλαγές κατά την περίοδο των τριών αιώνων επηρέασαν τις πνευματικές σχέσεις μεταξύ των χωρών αυτών. Θα προσπαθήσουμε να δείξουμε ποια ήταν η επιρροή του σερβικού κράτους κατά την περίοδο αυτή στην περιοχή του Αγίου Όρους. Αναλύοντας ιστορικές πηγές και σχετική βιβλιογραφία, θα προσπαθήσουμε να δείξουμε πόσο σημαντική ήταν η σημασία του Αγίου Όρους για τις πνευματικές και πολιτικές σχέσεις των αναφερόμενων χωρών της Ορθόδοξης Ανατολής.
