Νέα χρονολόγηση για το αποκαλούμενο χρυσόβουλλο του τσάρου Ιωάννη Καλιμάν και το Χρονικό της Ζωγράφου. Η παρουσία επαναλαμβανόμενων λεκτικών αποσπασμάτων, τα οποία είναι πανομοιότυπα στο χρυσόβουλο του Καλιμάν και στο Χρονικό της Ζωγράφου, δείχνει ότι ο σκοπός των δύο μη αυθεντικών εγγράφων ήταν να αποδειχθεί ότι το μετόχι της Γιοβάντζας, που βρίσκεται στη δυτική πλευρά του Αγίου Όρους, ανήκε στη μονή Ζωγράφου και όχι στη μονή Εσφιγμένου. Το συμπέρασμα αυτό και η ανάλυση των εγγράφων του Ζωγράφου σχετικά με τη Γιοβάνζα επιτρέπουν στον συγγραφέα να χρονολογήσει τη δημιουργία των δύο εγγράφων και ενός πλαστού "βουλγαρικού" χρυσόβουλου του αυτοκράτορα Ανδρόνικου Β' Παλαιολόγου στο 1745. Εκείνη την εποχή, οι χάρτες αυτοί ήταν απαραίτητοι για να παρουσιαστούν ως "απόδειξη" των δικαιωμάτων του Ζωγράφου επί της Γιοβάνζας στον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Παΐσιο Β'.