Soria Judith,
«Les peintres du XVIIIe siècle et la peinture paléologue : Denys de Fourna et David Selenica», Héritages de Byzance En Europe du Sud-Est à l’époque moderne et contemporaine, p. 179-194.
Athènes 2013
Περίληψη
Soria Judith, Οι ζωγράφοι του 18ου αι. και η παλαιολόγια ζωγραφική: Δαβίδ από τη Σελένιτσα και Διονύσιος ο εκ Φουρνά.
Στον οδηγό ζωγραφικής που έγραψε στο Άγιον Όρος γύρω στο 1730, ο Διονύσιος ο εκ Φουρνά κάλεσε τους νέους ζωγράφους να εργαστούν κατά τα έργα του Μανουήλ Πανσέληνου (13ος αιώνας), του μυθικού δημιουργού των τοιχογραφιών του Προτάτου, και να τον χρησιμοποιήσουν ως πρότυπο. Αυτή η έμπνευση μπορεί να βρεθεί στο έργο του Διονυσίου (Άγιο Όρος), του Δαβίδ Σελενιτζιώτη (Άγιο Όρος, Μοσχόπολη, Θεσσαλονίκη και Καστοριά) και του Κοσμά της Λήμνου (Άγιο Όρος). Η αντίληψη του Διονυσίου για την παλαια ζωγραφική φαίνεται συγκεχυμένη- μια συγκριτική ανάλυση των ζωγραφικών έργων του David στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου στη Μοσχόπολη, εκείνων του Διονυσίου και του περίφημου Εγχειριδίου του ζωγράφου που άφησε ο τελευταίος βοηθά να αποσαφηνιστεί αυτή η εντύπωση. Στα έργα του, ο Διονύσιος μιμήθηκε το ύφος του καλλιτέχνη του 13ου αιώνα, αλλά δεν υιοθέτησε την εικονογραφία του- στο Εγχειρίδιο του πρότεινε τόσο την παραδοσιακή βυζαντινή εικονογραφία όσο και παραδείγματα που του ήταν ξένα. Ο Δαβίδ, από την άλλη πλευρά, ήταν ευαίσθητος τόσο στην εικονογραφία όσο και στο ύφος των έργων του Πρωτάτου.
