Βογιατζής Σωτήρης – Χαρκιολάκης Νίκος (†), Η (καμένη) νοτιοανατολική πτέρυγα της Ιεράς Μονής Ξηροποτάμου στο Άγιον Όρος και η γραφική αποκατάστασή της

Βογιατζής Σωτήρης – Χαρκιολάκης Νίκος (†), 

«Η (καμένη) νοτιοανατολική πτέρυγα της Ιεράς Μονής Ξηροποτάμου στο Άγιον Όρος και η γραφική αποκατάστασή της», ΔΧΑΕ 44 (2023-24), σ. 45-78. 

Αθήνα 2024

PDF 

Περίληψη / Summary

Η μονή Ξηροποτάμου επλήγη κατά τον 20ό αιώνα από δύο καταστροφικές πυρκαγιές, το 1950 και το 1973. Το τμήμα που καταστράφηκε το 1973 καταλαμβάνει το ανατολικό τμήμα της νότιας και το νότιο τμήμα της ανατολικής πτέρυγας (ή κόρδας, στο ιδιόλεκτο του Αγίου Όρους). Είναι κατασκευασμένο σε τέσσερεις, τουλάχιστον, οικοδομικές φάσεις: η πρώτη χρονολογείται ανάμεσα στα 1527-1610, η δεύτερη το 1747, η τρίτη το 1837 και η τέταρτη το 1852. Η μορφή των κτηρίων αντανακλά τα ρεύματα της αρχιτεκτονικής των κοσμικών κτηρίων του Αγίου Όρους τον 18ο και τον 19ο αιώνα. 

(The (Burned) South-East Wing of the Xeropotamou Monastery in Mount Athos and its Graphical Reconstruction)

The monastery of Xeropotamou had affected, during the 20th century, by two catastrophic fires in 1950 and 1973. The fire-damaged part (1973) occupies the east part of the south and the south part of the eastern wing. It was built in four, at least, construction phases: the first can be dated between 1527 and 1610, the second in 1747, the third in 1837 and the fourth in1852. The appearance of the buildings reflects the architectural trends of the secular buildings of Mount Athos in the 18th and 19th centuries.